Så har eg ikkje Moses' brennande busk i hagen lenger ....

For mange år sidan kjøpte eg stauden Moses' brennande busk/Askrot - Dictamnus albus - hos ei urtedame i Vestfold. Eg visste ikkje for ein hageskatt eg kom heim med! Planta trivdes og blomstra, og hadde attpåtil nydeleg duft. Det bibelske namnet har stauden fått fordi den utsondrer eterisk olje på varme dagar, og denne oljedampen som stig opp skal i teorien kunne tennast på med ein fyrstikk... Eg medgir at eg aldri tok sjansen på å sette i brann favorittstauden min. Som sagt, den blomstra i hagen år ut og år inn, heilt til eg fekk for meg at eg skulle flytte den til ein annan plass. Det likte den slett ikkje. På den nye plassen vart planta ute for snigelangrep, så det enda med at mi kvite Moses brennande busk vart borte til slutt. I alle desse åra fekk eg mengder av frø som eg ikkje skjønte korleis eg skulle få til å spire. Det er til å ergre seg over!
Så no må eg berre glede meg over den lilla varianten som står i Oldemors hage på Tøyen. Fin den og!