Gul rose, bestemorhage og ein begravelse

Bestemor mi hadde ein fin hage.  Dessverre var både ho og hagen borte før eg var fødd.  Mor og tantene mine hadde gode minner frå hagen, og særleg snakka dei om den gule rosa.  Rosa skulle vere så vakker, men ho var borte, og let seg ikkje lenger oppdrive.  Og ettersom åra gjekk, vart rosa sjølsagt finare og finare... Så for nokre år sidan var tantene mine i ein begravelse til eit søskenbarn.  Og som skikken er, vart dei invitert til etterpålag på heimegarden hans. Og der på garden sto den gule rosa i full blomst i hagen!  Spade vart henta og rotskot gravd opp.  Nyplantingane trivdes i hagane til tantene mine, og frå dei har alle hageinteresserte i slekta fått gul rose til minne om ei hageinteressert bestemor. Den gule rosa er den første rosa som blomstrer i hagen her hos meg, og eg synest det er fint å tenke på at vi er mange som deler både slekt og hagehistorie. La oss ta vare på dei gamle rosene!